ANTUAN RİVENS EVİ – BUCA / İZMİR

Sahipleri: Lees? (Hollandalı), Barker (İngiliz), Rivens (Fransız)

Yapım: 1700’ler

Günümüzde: Sağlam ancak kullanılmıyor

1700’lü yıllarda inşa edilen yapı, Rivens ailesine aittir.

Dokuzçeşmeler’de bulunan evin hakkında detaylı bilgiye ulaşılamamıştır.

ANTUAN RİVENS

1930 doğumlu Buca’lı, emekli ressam ve dekoratör

    Türk soyadına rağmen, Antoine’nin büyükbabaları da Katolik’ti ve tüm hayatını Buca’da geçirdi. 9. Çeşme Mahallesi’ndeki eski ‘Çakabey’ okuluna gitti. Eduard Balladur’u tanıyordu.(1929 doğumlu) bir çocukken ve kim Fransa’nın cumhurbaşkanı olacaktı (1993-95). Eduard 16-17 yaşlarında askerliğini yapmak için Fransa’ya gider ve geri dönmez. Baba Dermond Buca’da ölür ve kızı Fermond ve oğlu Reymond sırasıyla Avusturya ve Fransa’ya göç eder. Ev, Afyon’dan bir Türk aileye 125.000 TL’ye satılmaktadır. Birkaç yıldır bu evde yaşayan bu aile, burada da ‘Bursa pazarı’ adı altında bir alt kat dükkânı işletiyor ve daha sonra kiraya veriyor. Köşedeki ev, Yunanistan’ın Drama bölgesinden göçmen olan ve 1930’lara kadar burada yaşayan ‘Hacılar’a aitti. Aynı sokaktaki diğer boş evler, caddenin diğer tarafındadır. Balladur evi, Ali Bey’in Yalaz ailesinden evi, yanında yine boş olan Hüsamettin Balkanlı’nın çocuklarının mirası, caddenin karşısında İngiliz Bay Petter’in eski ikametgahı ve aynı tarafta kilisenin karşısında bir ev bir zamanlar Türklerin yaşadığı, 1990’larda kafe olarak kullanılan, bir avukata ait olan, ancak 2 yıl önce bir yangında yanmış (1999). Birçok boş Buca evi yangına maruz kalıyor, örneğin şüpheli yangınlar 2 yıl önce Balladur evini ve bir yıl önce komşusu Hacılar evini yıktı.

    Hüsamettin Balkanlı’nın (yetim kız mektebinin yanındaki) evi 1920-25 yıllarında mahalli meclis binası olarak kullanılmıştır. Bu nedenle caddenin eski adı Eski Belediye Caddesi idi. Meclis binası 2 yıl önce taşındığı yerden Atadan (Uğur Mumcu) caddesine taşındı.

   Antoine’nin annesi Helena Sanson, Anglo Levanten kökenlidir ve Paşaköprü mezarlığında gömülüdür. Antoine’nin hem büyükbabası hem de babası Anthony (Sanson) İngiliz kilisesinin bekçileriydi. Kendi zamanlarında hem babası hem de Antoine, kilise sekreteri Bayan Routh’un çaldığı kilise orgu için körükleri kendileri işletiyordu.

    Evlerinin komşusu geçmişte İngiliz Blackler ailesi tarafından işgal edilmişti. 1950’deki satışı takiben, İtalyan George Falbo, karısı Jacqueline [ gerçekte Germaine, 2006’da torunu Germaine Ruddell tarafından düzeltildi ] ve kızları Lena orada yaşamaya başladı. 1980 yılında Lena, evi hala orada yaşayan Nejdet bey adlı Türk’e satar.

    Antoine, çocukluk günlerinden, şu anda yetim bir kız okulu olan evlerinin karşısındaki manastırı yöneten 3-4 keşiş olduğunu hatırlıyor. Manastırın asmalarından elde edilen üzümler, develerle Bornova Katolik Kilisesi’ne götürülür ve burada şaraba dönüştürülür ve oradaki rahipleri de kapsayacak şekilde paylaşılır. Bu ilahiyat okulu 1935 civarında kapandı. Ayrıca, ana binanın hemen içinde bulunan ve artık var olmayan şapeli de hatırlıyor. Bu bina da kısa süreliğine aile konutu, hükümet binası ve askeri üs oluyor.

    Halen açık olan St. John Katolik kilisesinin son ikamet rahibi Per Michel, 1990 yılı civarında İtalya’da vefat eder. Bu tarihten sonra ayinler ziyarete gelen rahipler tarafından yürütülür. Yıllar geçtikçe Buca Katolik cemaatinin sayıları ciddi şekilde azaldı. Bugün 5-6 aileden türetilen toplam sayı 20 civarındadır. Örneğin Mıssır ailesinin Buca’daki son temsilcisi Antoinette 6 yıl önce vefat etmiş ve Dr. Raymond Aliberti’nin oğlu Maurice (son soyundan) 1986 yılında vefat etmiştir. 9 Yeşil panjurlu Çeşme (Org. Cumhur Asparuk) meydanı ve Dr. Aliberti’nin evi de aynı bölgede, şu anda mimarlık okulu olan binanın yanında.

Kaynak: Levantine Haritage