KÖPRÜBAŞI – MANİSA
Salihli – Demirci yolu üzerinde yer alan Köprübaşı, doğusunda Demirköprü Barajı, doğusu ve kuzeydoğusunda Demirci, kuzey ve kuzeybatısında Gördes, güneyinde ise Salihli ilçeleriyle çevrilidir.
İlçe çevresi Hitit, Lidya, Pers, Bergama, Saruhanoğulları ve Osmanlı egemenliği altında kalmıştır.
Demirköprü Barajı sebebiyle Borlu sakinlerinden bir kısmı 1958 yılında şu an Köprübaşı ilçesinin bulunduğu yere taşınmıştır. 1959 yılında yerleşim, 1968 yılında belediye olan Köprübaşı, 1990 yılında da ilçe olmuştur.
Tarım ağırlıklı olan ilçe ekonomisinin en büyük gelir kaynağı, başta tütün olmak üzere hayvancılık, palamut ve tahıl üretimi, balıkçılık, zeytincilik, meyvecilik, sebzeciliktir. 1997 – 98 sezonunda ilçede haşhaş ekimi serbest bırakılmıştır. Tütün ekim alanlarına sınırlama getirilmesi sonucu alternatif ürün arayışı kapsamında, İl Özel İdare Bütçesi’nden ayrılan ödeneklerle yayla bağcılığı, kiraz, kayısı ve kapari üretimi projeleri desteklenmiştir.
TARİHÇE
İlçe civarında bulunan mağaralardaki insan yaşantısı belirtilerinden İlçe çevresinin bakır ve tunç devirlerini de yaşadıkları anlaşılmaktadır. Bölgede bulunan “Sidas Harabeleri” Frig, Lidya ve Pers İmparatorluklarına ait medeniyetlerin varlığına işaret etmektedir. Bazı tarihçilere göre Köprübaşı çevresinde Etiler’in hüküm sürdüğü kabul edilmektedir. Sonradan yöre Lidya, Pers, Bergama Krallığı ve Saruhanoğullarının egemenliğinde kalmıştır. M.Ö. 333 yılından itibaren Makedon Kralı Büyük İskender, M.Ö. 190 yılından sonra ise; Bizans (Doğu Roma) dönemlerini gören yöremiz, 1071 Malazgirt Zaferi’nden sonra 1074 yılından itibaren Türklerin egemenliğine girmiştir. 131O yılından sonra Anadolu Beylikleri’nin egemenliğine girmiştir. Saruhanoğlu Çuha Bey, onun ölümünden sonra oğlu Devlethan, onun ölümünden sonra da Yakup Çelebi yörenin hakimi olmuştur. Saruhanoğulları’nın hakimiyeti 1412 yılında son bulmasıyla 1920 yılına kadar Osmanlı egemenliğinde kalmıştır. Gediz Nehri üzerinde kurulan Demirköprü Barajının su tutmaya başlaması ve suyun hızla doğu istikametine ilerleyerek Borlu Nahiyesi topraklarını su altında bırakması sonucu, Borlu halkının bir kısmı 1958 den itibaren şu anki Köprübaşı İlçesinin kurulduğu yere yerleşmişlerdir. Esas yerleşim ise 1959 yılında olmuştur. O yıllarda şu anki demir köprünün yerinde iki gözlü beton bir köprü olduğu ve İlçenin adının buradan geldiği bilinmektedir. 1967 yılında Belediyelik olan Köprübaşı 20 Mayıs 1990 tarih ve 20523 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 3644 sayılı 130 ilçe kurulması hakkındaki kanun ile ilçe olarak 25 Ağustos 1991 tarihinden itibaren fiilen ilçe faaliyetlerine başlamıştır. Kaynak: Köprübaşı Tanıtım Kitabı – Armağan Ünlü
COĞRAFİ KONUMU VE YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ
Köprübaşı ilçesi Manisa ilinin kuzeydoğusunda, Salihli – Demirci karayolu üzerinde yer alır. Kuzey batısında Gördes, kuzeydoğusunda Demirci, batısında Gölmarmara, güneydoğusunda Demirköprü Baraj Gölü, güneybatısında Salihli, güneyinde Kula ve Alaşehir, doğusunda da Selendi ilçesi ile çevrilidir. İlçe topraklarını Dibek ve Çomak Dağlarının güney uzantıları, doğusunda Toprak tepe, batısını da Tülüce ve Kayran dağları engebelendirir. Kayran Dağlarının eteklerinde kurulan ilçenin büyük bir bölümü Demirköprü Barajı’nın içerisindedir. Gediz ve Demirci Çayı vadisi ilçenin belli başlı düzlükleridir. İl merkezine 120 km ,Salihli ilçesine 53 km., Demirci ilçesine 50 km. uzaklıktadır. İlçenin yüzölçümü 25.200 ha.olup, Köprübaşı İlçesinin merkezi 14 paftadan oluşan 225 hektarlık imar planı mevcuttur. İlçemiz Köprübaşının mücavir alanı 900 hektar olup, bunun 150 hektarı yerleşim alanıdır. İlçenin rakımı 250 metredir. Köprübaşı İlçesi Gediz çöküntü havzası üzerinde yer alır. İlçenin güney batısında Dibek Dağları, kuzey doğusunda Çanak Dağları ve kuzeyinde Kayran Dağları yer alır. Baraj sahası içerisinde kalan ve halk tarafından ova olarak bilinen Gediz ve Demirci çayı vadisi en düz ve en verimli arazisidir.
İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ
İlçede, Akdeniz iklimi hüküm sürmekte olup, Akdeniz iklimi ile kara ikliminin etkisi altındadır. Bu nedenle yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçer. Hava sıcaklığı –1 ile +35 derece arasında değişir. İlçe tipik Akdeniz iklimi özelliklerini taşır. En çok görülen ağaç türü palamut ağacı da denilen meşe cinsidir.
İDARÎ DURUM
İlçenin 7 mahallesi (Atatürk, Namık Kemal, Temrek, Çamyurdu, Avşar, Karabük, Mehmet Âkif Ersoy) ve 29 mahallesi bulunmaktadır. İlçenin merkez nüfusu 5100, köylerin nüfusu 7043’tür. Son yapılan 2019 belediye seçimlerini Adalet ve Kalkınma Partisi kazanmış olup belediye başkanı Regaip Topuz’dur. Ayrıca 2010 yılında yapılan halk oylaması sonucu Demirci ilçesinin Çavullar, Dikilitaş ve Rağıllar köyleri de mahalle statüsü ile ilçeye bağlanmıştır.
EKONOMİK DURUM
İlçe halkının geçim kaynağı tarıma dayanmaktadır. Genel olarak susuz tarım yapılır. Yetiştirilen ürünler arasında çilek, buğday, arpa, zeytin, haşhaş, üzüm ve tütün yetiştiriciliği de yer almaktadır. Özellikle son 5 yılda ilçenin kaderi çilek sayesinde değişti. Ekonomi yüzde 80 canlandı, göç önlendi. Hatta göç edenlerin bir kısmı da döndü. 10 yıl önce 2 serada başlayan üretim, 2 bin dekar araziye yayıldı. Üretimin gelecek yıllarda daha da yaygınlaşacağı ümit ediliyor. Ayrıca son yıllarda tavukçuluk da yaygın olarak yapılmaktadır. İlçenin baraj gölü kıyısında bulunması sebebiyle tatlı su balıkçılığı da ilçe ekonomisine büyük katkı yapmaktadır. İlçede kurulan su ürünleri kooperatifi, baraj gölünden elde edilen bu balıkların üretim fazlasını ilçe dışına pazarlayarak ilçe ekonomisine katkı yapmaktadır.
KAYNAK: VİKİPEDİ
